INSCYD: een inkijkje in je metabool profiel.

Wat is INSCYD?

De INSCYD test is een inspanningstest die in tegenstelling tot andere inspanningstesten niet alleen de VO2MAX (de maximale aerobe capaciteit) of het anaerobe omslagpunt (MLSS/ FTP) berekent, maar ook de anaerobe capaciteit (de VLaMAX). Omdat hiermee de vet- en koolhydraat verbranding bepaald wordt, kunnen we zeggen dat je via de INSCYD test een compleet metabool profiel opmaakt van de atleet.

INSCYD en het Metabool Profiel

Via INSCYD wordt een metabool profiel opgesteld met deze performance markers:  VO2MAX, VLaMAX, MLSS, FatMAX en CarbMAX. Daarnaast krijg je verschillende grafieken waarin onder andere het vet- en koolhydraatgebruik en lactaatproductie -herstel tegen het vermogen wordt uitgezet. Ideaal om je trainingsstrategie te bepalen, effectieve interval sessies te ontwerpen, individuele trainingszones te bepalen en een raceplan op te stellen.

VO2MAX

De VO2MAX is een belangrijke parameter die weergeeft hoeveel energie geproduceerd kan worden met zuurstof. In het aerobe energiesysteem is de hoeveelheid energie proportioneel aan de opname van zuurstof, hierdoor kun je de VO2MAX ook wel zien als de maximale aerobe power.

VlaMAX

De Aerobe drempel

De aerobe drempel is het punt waarboven de koolhydraat behoefte en stress op het lichaam exponentieel toeneemt. Deze stress is duidelijk zichtbaar in een verhoging van de hartslag bij een kleine verhoging van de inspanning.

Anaerobe drempel

De anaerobe drempel is een belangrijke parameter om de belangrijkste trainingszones mee te bepalen.

De anaerobe drempel is de maximal lactate steady state (MLSS) ; het punt waar men evenveel lactaat produceert als men kan verwerken. In populaire termen zou dit ongeveer je FTP zijn, een intensiteit die je gedurende een lange periode kan volhouden.

Lees hier meer over aerobe en anaerobe energiesystemen.

FatMAX

CarbMAX

Hoe je metabool profiel bepalend is voor je race performance.

Het type races dat je wilt doen bepaalt welke optimale verhouding er nodig is tussen de energiesystemen. Een sprint triathlon vraagt bijvoorbeeld veel meer ondersteuning van het anaerobe energiesysteem dan een Ironman. Door je trainingen kun je deze energiesystemen sterker maken of juist niet. Je kunt de ideale verhouding tussen aeroob en anaeroob voor jouw type races nastreven.

Dit betekent dat de trainingen die je zou moeten doen, bepaald worden door het type wedstrijd dat je wil doen. Om dus te weten welke energiesystemen je moet trainen heb je inzicht nodig in de ontwikkeling van beide energiesystemen. Het metabool profiel dat je verkrijgt met de Inscyd test geeft dat inzicht. Geen enkele andere test is in staat een compleet metabool profiel te creëren van een atleet.

Een metabool profiel klinkt misschien wat vaag, maar het is zogezegd de verhouding tussen het aerobe en anaerobe energiesysteem die bepaalt of je bijvoorbeeld in een wielerwedstrijd wél die demarrage kan doen of wél die sprint kunt winnen maar niet urenlang op kop van het peloton kunt stampen. Het aerobe energiesysteem is de grootte van de motor en het herstelvermogen terwijl het anaerobe energiesysteem de snelle energie levert.

De wisselwerking tussen deze twee systemen bepaalt het succes in races. Als je een Ironman doet met een te sterk ontwikkeld anaeroob energiesysteem zal de brandstof snel op zijn en wordt wandelen in de afsluitende marathon erg waarschijnlijk, tenzij je extreem rustig aan doet op de fiets. Maar zonder een sterk anaeroob energiesysteem zul je nooit een sprint winnen van een wielerwedstrijd.

Kortom, voordat je gaat trainen, is het ontzettend belangrijk om te weten waar jouw energie vandaan komt, oftewel hoe deze twee energiesystemen bij jou ontwikkeld zijn. Als je dan weet wat het ideale energiesysteem is, voor het type wedstrijd dat je doet, weet je ook waar jouw trainingsfocus moet liggen!

INSCYD gebruiken om je training strategie te bepalen.

In theorie wil je altijd een zo hoog mogelijke VO2MAX, gecombineerd met de ideale VlaMAX die nodig is voor jouw type wedstrijden. Voor een Ironman een VlaMAX van 0,3-0,4 mmol/l/s, voor een sprinter een VlaMAX van 0,7-0,8 mmol/l/s.

Het lastige is om de VO2MAX zo hoog mogelijk te krijgen terwijl je VLaMAX binnen het gewenste bereik blijft. Trainingen hebben namelijk altijd effect op beide systemen, zij het in meer of mindere mate per type training.

Een rustige duurtraining, ruim onder de aerobe drempel, traint wel de VO2MAX maar laat de VlaMAX nagenoeg met rust. Terwijl een intensieve duurtraining tegen de aerobe drempel aan een verhogend effect heeft op de VO2MAX en een verlagend effect op de VlaMAX.

HIT training heeft zowel een versterkend effect op de VO2MAX als de VlaMAX, en is dus soms gewenst en soms niet, afhankelijk van jouw metabool profiel en jouw genetische aanleg, oftewel talent om het aerobe of anaerobe energiesysteem te verbeteren.

Daarnaast is er het individuele talent, een profrenner zal waarschijnlijk sneller trainingseffect creëren dan een recreatieve renner en een sprinter zal sneller de VlaMAX trainen dan een erkende klimmer.